Bazen sadece iki satır şiir yazmak istiyor insan. Ağır geliyor fazlası. Dünyaya ait yükler
Bazen sadece iki satır şiir yazmak istiyor insan. Ağır geliyor fazlası. Dünyaya ait yükleri bir tek şiirle kaldırabileceğine kanıyor gönül bazen. Ansızın duyduğu bir şiirin içinde buluveriyor dünyasını. Kötü bestelenmiş bir şiirde bile etkisini kaybetmiyor kelimeler. Duydukça içini titreten bir hale dönüşüyor insan. Eline aldığı kitaba baksa da bakmasa da görüyor. “İki çift şiir lütfen!” diye sesleniyor kitapçı kıza. Kız şaşırmıyor. Bir Orhan Veli uzatıyor kasanın yanında, dalgın bir müşterinin unuttuklarından. O da biliyor şiir ne demek. Uzanıp alıyor şiirini. Uzanıyor dediysem aslında uzasın istiyor yaşadığı bu anlar. Uzasın istiyor şiire bakan gözleri. Kitabı bırakıyor, şiiri alıyor, aklını bırakıyor, okuyor; … Sanma ki derdim güneşten ötürü; Ne çıkar bahar geldiyse? Bademler çiçek açtıysa? Ucunda ölüm yok ya. Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten Güneşle gelecek ölümden? Ben ki her nisan bir yaş daha genç, Her bahar biraz daha aşığım; Korkar mıyım? Ah, dostum, derdim başka… #orhanveli #orhanvelikanık #şiir #kitap #şiir #1kitap1fotograf (Isparta) https://www.instagram.com/p/CXrOX39sL-j/?utm_medium=tumblr -- source link
#orhanveli#orhanvelikanık#1kitap1fotograf