Ofiste şöyle bir cümle kurmuştum, bir şey olsa da şöyle iki üç gün işe gelmesem. hasta oldum :) abim
Ofiste şöyle bir cümle kurmuştum, bir şey olsa da şöyle iki üç gün işe gelmesem. hasta oldum :) abimler birkaç gündür bizdeydi, geldiklerinde hasta gibiydiler, birkaç gün sonra yatak döşek bayılmışım. hasta olduğumda genelde hayatımdan bir günü hatırlamıyor oluyorum. kayıp gün. full uyuyarak geçiyor. çok ilginç ama bir keresinde 24 saat uyumuş tekrar akşam yemeğine uyanmış ve babama hala yemek mi yiyorsunuz? demiştim. bizimkiler de beni dışarda zannedip hiç odaya girip bakmamışlar, babam beni görünce sen ne zaman geldin diye şaşırmıştı. demek ki ölsem.. neyse…..İnsanın düşünceleri diline vurmasa dahi hayatını şekillendiriyor gerçekten. Dile vurduğumuz şeylere de dikkat etmek gerektiğini öğrendim ama uygulayabiliyor muyum, şüpheli. Allah kulunu yalancı çıkarmaz. Önce düşünceleri olumluya çevirelim, yapamıyorsak da dilleri bir olumlu yapalım beynimiz dilimize inansın, bunun bir bildiği vardır desin, çok negatif bastık bünyelerimize. Taha Kılınç’ın Şam Kitabı vardı, yıllar önce kütüphaneden alıp okumuştum. Tadı damağımda kalmış, eski Suriye’ye dair güzel şeyler canlanmıştı kafamda. Yine aynı minvalde genişletilmiş bir Suriye kitabı çıkardığını duyunca sevinip bunu twit atmıştım. Hop iki gün sonra kapımda. Meryem göndermiş. Meryem, benim lisans hayatımın annesi olur. Aileden uzaklığı hissettirmedi sağ olsun, hala da öyle. Uzak kalışımız üzüyor sadece, benim vefasızlığımı düşünürsek. Yeni yılda düzeltilecekler listesinin bir numarası: Vefasızlık olsun. Birkaç hafta önce Afra ve Elif geldi Bursa’ya. Günübirlik gezeriz diye düşünmüştüm. Kahvaltıya oturduk, sohbet muhabbet derken saati anlamayınca gezemedik bile. Bursa Kebabı yiyemedik.. Kozahan’da bir kahve içimlik vaktimiz oldu artı olarak. İçimde kaldı, Bursa Kebabı’nı sadece misafir gezdirirken yediğim gerçeğini düşününce mantıklı bir içte kalış. Yine gelmeleri için bir bahanedir, kullanılsın.Kadrolar açılmaya başladı. Geçen sene gittiğim şehirlere kıyasla çok da uzak olmayan yerlere başvurasım gelmedi. Kendime karayoluyla 5 saat kotası koydum. Havalimanı, uçak gibi icatlardan haberim olmadığından değil de psikolojik uzaklık esasen. 5 saatin altında ulaşabileceğim bir şehir açılırsa başvuracağım. Daha fazlasına gücümüz kalmamıştır. İki senedir listede yl arkadaşlarımı görüyorum, açılan her şehre gittiler, puanları çok iyi ama bir şekilde olmuyor işte. Çok üzücü, lütfen atanın çocuklar. Hasta yatağımdan mırıldanmalar bitmiştir. Kimse niye işe gelmiyorsun diye sormuyor. Ofisten bir abi arayıp pazartesiye kadar gelme, gelirsen döverim bile dedi. asfjnagja ebatlarımızı düşününce komik geldi… -- source link
Tumblr Blog : klavyemkavalyemolsa.tumblr.com