bir sokağın kenarında durup, gelen geçen insanları tek bir insanmış gibi, aynı bir bedenin tezahürle
bir sokağın kenarında durup, gelen geçen insanları tek bir insanmış gibi, aynı bir bedenin tezahürleriymiş gibi hayal ettiğimizde göreceğimiz şey sadece deliliktir: aynı anda hem gülen hem üzülen hem susan hem konuşan hem sakin hem telaşlı… bir beden. belki de adorno “bütün yanlıştır (untrue)” derken biraz da bunu kastediyordu. çünkü anlam, bütünü (tümeli) değil, sadece parçayı (tikeli) gördüğümüzde kurabildiğimiz bir şey. bu da hakikatin (sonlu, kapalı) bir bütünden ziyade sonu-olmayan bir şey olduğunu düşündürüyor. -- source link