Huzursuz Melankolik..Tüketilmiş her anın, her duygunun ahı var üzerimdeHesabını veremediği
Huzursuz Melankolik..Tüketilmiş her anın, her duygunun ahı var üzerimdeHesabını veremediğim iç çekişlerim varKayıp bir zamanın sorgusu sürüyor hali hazırdaYalnızlığa müebbet ediyorum kendimi Katran karası gecenin mahpusluğunu Gönüllü kabulleniyorum..Kimseyi suçlamıyorum aslında Kendime reva gördüğüm her şeyin sorumlusu bizzat benimDeğil mi ki herkesten daha az sevdim kendimiDeğil mi ki onların mutluluğunu kendiminkine yeğ tuttum Çekmeliyim o halde cezanın en çetrefillisiniZaten daha azı da yakışmaz banaÖyle ya hep daha fazlasını istedim hayattanDaha fazla sevgi, daha fazla ilgi, daha fazla şefkat Azına razı olamadım hiç, olmak da istemedimHak ettiğim ahmaklığına düştüm çünkü Hakkını verdiğim yanılgısınaNereden bilebilirdim ki? Kendi kendimi avuttuğumuNasıl bile bilirdim? Beni ayakta tutan o duygunun bir hayalden ibaret olduğunuÖğreniyorum işteAcı öyle de böyle de geçiyor bir şekildeKalıcı olan ise verdiği huzursuzlukO hep baki kalıyor dimağımızdaNe yana dönsek eksik bir parça arıyoruz etrafımızda Ne yana çevirsek başımızı tamamlanmamış resimler görüyoruzRuhumuza sirayet eden bu güruhtan kurtulamıyoruz.Orhan baba da söylüyor ya işte;“ Sevgisiz bir dünyanın yalnızlıklarındayız,Neyi eleştirdik ki yanlışlıklardan başka..”*Dilek ŞAHİN -- source link
#şiirlerim#şiirsokakta#şiirheryerde#şiirhayattır#edebiyat#anlamlı resimler#huzursuzmelankolik#dilekşahin